بسیاری از افراد موسیقی را برای لذت بردن گوش می‌دهند، اما موسیقی و کودکان اوتیسم ارتباط دیگری دارند؛ برای آنها موسیقی فراتر از یک تفریح ساده است و  می‌تواند عاملی برای ایجاد تحول در زندگیشان باشد.

تحقیقات نشان می‌دهد که علاوه بر نقص اجتماعی و ارتباطی، تفاوت‌های زبانی و حرکتی نیز نقش مهمی در تحول کودکان طیف اوتیسم بازی می‌کنند. به همین دلیل درمان بالینی اوتیسم در کنار سایر وجوه، باید متمرکز بر هماهنگی حرکتی و بهبود مهارت‌های حرکتی باشد.

سرنخ‌های شنیداری به طور گسترده‌ای در بازتوانی حرکتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در پژوهش حاضر سرنخ‌های آهنگین شنیداری مانند موسیقی می‌توانند به عنوان شیوه‌ای مناسب برای تثبیت الگوهای حرکتی و ساده کردن برنامه‌های حرکتی به کار گرفته شوند. مداخله موسیقی محور نیز می‌تواند به عنوان ابزاری درمانی برای افزایش مهارتهای حرکتی، زبانی و شخصی در افراد اوتیستیک استفاده شود. مجموع این توانمندی‌ها باعث ارتقای کیفیت زندگی آنها می‌شود.

در سال ۲۰۱۴ دو مربی موسیقی با همکاری یکدیگر مدرسه موسیقی هاگ» را در محله کویینز نیویورک تاسیس کردند. این مدرسه نوعی از درمان مبتنی بر موسیقی ارائه می‌کند که موزی کریتیو» نام دارد و مخصوص کودکان طیف اوتیسم است.

درمان مبتنی بر موسیقی راهبردهای مختلفی را برای مخاطب قرار دادن نیازهای جسمی، عاطفی، شناختی و اجتماعی در اختیار کودکان طیف اوتیسم قرار می‌دهد. موزی کریتیو» به عنوان یکی از زیر مجموعه‌های موسیقی درمانی، راه بروز عاطفی و عقلانی را با تحریک نیمکره‌های مغز و نیز تمرین روابط اجتماعی برای مبتلایان به اوتیسم هموار می‌کند.

۱۰ نشانه؛ ۱۰ زنگ خطر

وقتی خانه ناامن‌ترین جای دنیا می‌شود

سالومه ابطحی

هر قدر هم که به خبرهای بد و تصاویر ناراحت‌کننده‌ی اخبار عادت کرده باشیم بازهم خبرهایی هستند که دلمان را بدجوری می‌خراشند و به درد می‌آورند. تصاویر بچه‌هایی که زیر آوار کتک و آزارِ بزرگسالان کبود شده‌اند؛ آثار سوختگی و رد کمربند روی بدن‌های لطیف و صورت‌های معصومشان جا خوش کرده و گاهی دیگر امیدی برای مبارزه و زنده ماندن ندارند. اینها قربانیان بی‌دفاع کودک‌آزاری هستند؛ پدیده‌ای که سالانه زندگی چهل میلیون قربانی‌اش را برای همیشه عوض می‌کند.

کودک‌آزاری چیست؟

بر اساس تعریف سازمان بهداشت جهانی، بدرفتاری با کودک که به عنوان کودک‌آزاری مطرح می‌شود به برخوردهای نامناسب فیزیکی، عاطفی یا جنسی اطلاق می‌شود که به سلامت، رشد و شأن کودک آسیب بالقوه یا بالفعل وارد کند. معمولاً کودک‌آزاری به چهار دسته تقسیم می‌شود:

آزار ناشی از غفلت یا مسامحه

این نوع آزار زمانی اتفاق می‌افتد که والدین یا مراقبان کودک با وجود دسترسی به منابع مالی و آگاهی کافی، عمداً نیازهای جسمی و عاطفی کودک را نادیده می‌گیرند یا در حفظ کودک از مخاطرات کوتاهی می‌کنند.

۷۸ درصد از کودکان آزاردیده در این دسته قرار دارند. احتمالاً آمار واقعی این نوع کودک‌آزاری بیشتر از این است اما معمولا غفلت و مسامحه گزارش نمی‌شود یا به چشم نمی‌آید. بی‌توجهی پزشکی، تغذیه‌ی ناکافی و نامناسب، عدم رعایت بهداشت و آراستگی کودک و تنها رها کردن کودک در ماشین از مصادیق آزار ناشی از غفلت هستند.

آزار جسمی

خشونت جسمی استفاده‌ی عمدی از قدرت فیزیکی علیه کودک است که به جراحات فیزیکی یا آسیب به سلامت، رشد و عزت‌نفس او منجر شود. شدت تنبیه یا آسیب فیزیکی چندان مهم نیست؛ هر عملی که باعث درد و ناراحتی حتی به میزان خفیف شود آزار جسمی محسوب می‌شود. نمونه‌های آزار جسمی شامل مشت، کتک و لگد زدن، گاز گرفتن، خرد کردن استخوان‌ها، کشیدن مو، شدید تکان دادن نوزاد، کبودی در نواحی غیرمتعارف مثل گوش‌ها ، دهان، ران پا، شکم و کمر است.

آزار عاطفی

هرگونه رفتار از جانب بزرگسالان که بر عملکرد رفتاری‌شناختی و اجتماعی کودک تأثیر مخرب بگذارد کودک‌آزاری عاطفی به شمار می‌آید. شایع‌ترین انواع آزار عاطفی شامل طرد، ندیده گرفتن، تهدید و ارعاب، تنها رها کردن و توهین و تحقیر کلامی است.

آزار جنسی

آزار جنسی به معنی ارتباط جنسی اجباری است؛ زمانی اتفاق می‌افتد که یک بزرگسال یا در بعضی موارد کودک دیگری، برای تحریک جنسی، کودکی را قربانی کند. قربانی‌کننده روی قربانی کنترل دارد و سوءاستفاده از قدرت بزرگسال محور اصلی این نوع آزار است. آزار جنسی شامل تن‌نمایی، فانتزی‌پردازی‌های جنسی، نمایش وگرافی، روسپی‌گری اجباری، پیشنهادهای منافی عفت، یا به عنف است.

آمار جهانی چه می‌گوید؟

• سالانه چهل میلیون کودک در سراسر جهان موردآزار واقع می‌شوند.
• به‌طور متوسط روزانه هفت کودک به‌واسطه‌ی کودک‌آزاری در ایالات متحده امریکا می‌میرند.
• طبق آمار ۳۶ درصد از دختران و ۲۹ درصد از پسران پیش از رسیدن به سن هجده‌سالگی مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند.
• نود درصد قربانیان آزار جنسی آزاردهنده‌ی خود را می‌شناسند؛ ۶۸ درصد قربانیان مورد سوءاستفاده‌ی یکی از افراد خانواده قرار می‌گیرند.
• بیشتر کودکانی که در معرض آزار ناشی از غفلت قرار می‌گیرند هجده‌‌ماهه یا کوچک‌تر هستند.
• در امریکا سالانه سه میلیون و ششصد هزار کودک قربانی کودک‌آزاری می‌شوند.
• احتمال درگیری کودکان آزاردیده در رفتارهای مجرمانه یازده برابر دیگر کودکان است.
• حدود هشتاد درصد از بیست‌ویک‌ساله‌هایی که در سنین کودکی مورد آزار واقع شده‌اند حداقل به یکی از اختلالات رایج روانی مبتلا هستند.
• چهارده درصد همه‌ی مردان و ۳۶ درصد ن زندانی در کودکی مورد یکی از انواع کودک‌آزاری قرار گرفته‌اند.

عوامل خطر در کودک‌آزاری کدامند؟

عوامل خطر تشدیدکننده‌ی کودک‌آزاری به قربانی، قربانی‌کننده، خانواده و موقعیت‌های اجتماعی وابسته است. کودکان زیر چهار سال و کودکانی که دارای نیازهای خاص جسمی یا روانی هستند بیشتر در معرض قربانی شدن قرار دارند. والدین جوانی که در کودکی آزار دیده‌اند، مشکلات روحی‌روانی دارند یا سابقه‌ی خانوادگی سوءمصرف مواد مخدر و الکل دارند بیشتر به کودک‌آزاری دست می‌زنند. همچنین احتمال کودک‌آزاری در بزرگسالانی که درک مناسبی از نیازهای کودکان ندارند یا مهارت‌های فرزندپروری را درست نیاموخته‌اند، والدین مجرد و والدینی که موقعیت اقتصادی‌اجتماعی پایینی دارند بیشتر است.

عوامل خطر خانوادگی شامل گوشه‌گیری اجتماعی والدین، ازهم‌گسیختگی خانوادگی، والدین پرتنش، خشونت خانگی یا رابطه‌ی ضعیف والدین با فرزندان است.

فقر، نرخ بالای بیکاری، در دسترس بودن الکل و مواد مخدر و روابط اجتماعی محدود و نامناسب هم از عواملی هستند که احتمال کودک‌آزاری را تشدید می‌کنند.

کودکان چگونه آسیب می‌بینند؟

کودک‌آزاری و آزار ناشی از غفلت ممکن است باعث عقب‌افتادگی‌های جسمی و روانی شود. مادری که در مراقبت از فرزندش کوتاهی می‌کند و به موقع به او غذا و آب نمی‌دهد باعث کندی رشد مغزی او می‌شود. پدری که کودکش را از لحاظ عاطفی آزار می‌دهد، توانایی اعتماد کردن را برای همیشه از فرزندش می‌گیرد. این بچه‌ها دنیا را مکانی ناامن، خطرناک و ترسناک می‌بینند. چنین بینشی حس خوددوستی و توانایی سازگاری و مواجهه با محیط زندگی را از کودک سلب می‌کند.

اگر مشکلات ناشی از کودک‌آزاری رفع نشوند باعث اختلالات مهمی در بزرگسالی می‌شوند. اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، افسردگی، خشونت خانگی، شرکای متعدد جنسی، ابتلا به بیماری‌های واگیردار جنسی، تمایل به خودکشی و اقدام به خودکشی از عواقب کودک‌آزاری درمان‌نشده هستند.

۱۰ نشانه؛ ۱۰ زنگ خطر

گاهی کودکان به جای استفاده از کلمات با رفتارها و نشانه‌ها بحران‌زدگی‌شان را نشان می‌دهند. گرچه ممکن است تغییرات رفتاری دلایل دیگری به‌جز آزار داشته باشد، بهتر است با هوشیاری مراقب تغییر رفتارها، بروز رفتارهای افراط‌گرایانه‌ی جدید یا ترکیبی از اینها باشید.

یک. جراحات بی‌دلیل: نشانه‌های مشهود آزار جسمی ممکن است شامل سوختگی یا کبودی باشد. تقریباً در همه‌ی موارد کودک توضیحاتی نپذیرفتنی درباره‌ی جراحات خود ارائه می‌کند.

دو. تغییر رفتار: کودک‌آزاری می‌تواند به تغییرات بسیاری در رفتار کودک منجر شود. کودکان آزاردیده همواره رفتاری پراضطراب دارند. معمولاً افسرده و درخودفرورفته یا پرخاشگر و پر از ترس‌های گوناگون هستند. زیادی محبت می‌کنند یا بی‌احساس و سرد هستند.

سه. بازگشت به رفتارهای گذشته: کودکان آزاردیده ممکن است رفتارهایی نامناسب با سنشان بروز دهند. مثلاً دوباره شستشان را بمکند، شب‌ادراری پیدا کنند یا از تاریکی و افراد غریبه بهراسند. در شرایط حاد برخی کودکان قابلیت‌های کلامی یا بخشی از حافظه‌شان را از دست می‌دهند.‌

چهار. ترس از رفتن به خانه: کودکانی که در خانه آزار می‌بینند دوست دارند در مدرسه بمانند و از بازگشت به خانه یا مکان‌های خاصی سرباز می‌زنند.

پنج. تغییر عادات غذایی: گاهی تنش، ترس و اضطرابی که آزار برای کودک به وجود می‌آورد به تغییر عادات غذایی منجر می‌شود. کاهش یا افزایش چشمگیر وزن پیامد چنین تغییراتی است.

شش. تغییر الگوی خواب: اغلب کودکان آزاردیده دچار کابوس‌های متناوب می‌شوند. گاهی به خواب رفتن و حفظ کیفیت مطلوب خواب برای آنها دشوار است، به همین دلیل بیشتر مواقع خسته و فرسوده به نظر می‌رسند.

هفت. کاهش عملکرد و حضور در مدرسه: توانایی تمرکز روی مفاهیم و مطالب درسی در برخی از این کودکان به‌شدت کاهش پیدا می‌کند. تعداد غیبت‌های کودکان آزاردیده معمولاً زیاد است چون والدین آنها از آشکار شدن جراحات کودک هراس دارند. بعضی در کلاس خواب‌آلوده و بی‌توجه هستند و بعضی دیگر کنجکاوی و تخیل مهارناپذیری دارند.

هشت. رعایت نکردن نظافت شخصی: کودکان آزاردیده، به‌خصوص آنهایی که دچار آزار ناشی از غفلت می‌شوند، معمولاً همیشه نامرتب و شه هستند. به‌ندرت استحمام می‌کنند و همیشه بوی نامطبوع می‌دهند و غالباً لباس متناسب با شرایط جوی بر تن ندارند.

نُه. رفتارهای پرخطر: نوجوانان آسیب‌دیده ممکن است درگیر فعالیت‌های پرخطری مثل سوءاستفاده از الکل و مواد مخدر یا حمل سلاح‌های گرم و سرد شوند. بعضی از این کودکان از آتش‌افروزی و اغتشاش لذت می‌برند و حتی ممکن است عمداً به خودشان صدمه بزنند.

دَه. رفتارهای نامناسب جنسی: کودکانی که آزار جنسی دیده‌اند معمولا رفتارهای جنسی نامناسب با سنشان بروز می‌دهند و گاهی از کلمات و ادبیات جنسی بی‌پرده استفاده می‌کنند. ممکن است به آزار جنسی کودکان کوچک‌تر از خود دست بزنند یا دچار بی‌بندوباری جنسی شوند.

چگونه به کودک آسیب‌دیده کمک کنیم؟

حس شما می‌گوید که کودک پنج‌ساله‌ی همسایه‌ی روبه‌رویی آزار دیده و آسیب خورده است. علایم کودک‌آزاری را در او می‌بینید و هر بار که اتفاقی با او برخورد می‌کنید در نگاهش نیاز و التماس را می‌خوانید؛ انگار می‌خواهد فریاد بزند و کمک بخواهد اما چیزی مانع حرف زدن اوست. خجالت یا ترس می‌تواند از دلایل سکوت درباره مسأله‌ی کودک‌آزاری شود.

باید بدانید که مسأله‌ی کودک‌آزاری بسیار حساس است؛ صحبت کردن درباره‌ی آن برای کودک آسیب‌دیده و پذیرشش برای اطرافیان بسیار مشکل است.

فقط باید به یاد داشته باشید که با شناسایی و اقدام برای نجات کودک از چرخه‌ی آزار می‌توانید تأثیر بسیار مهم و همیشگی در زندگی او بگذارید. وقتی با چنین کودکی مواجه می‌شوید بهتر است با آرامی به او اطمینان دهید که از حمایت بی‌قیدوشرطتان برخوردار است. اگر صحبت کردن برایتان سخت است با اعمالتان محبت و آرامش و حمایت خود را ابراز کنید. بدانید که حرف زدن راجع‌به چرخه‌ی آزار برای کودک بسیار دشوار است. وظیفه‌ی شما این است که به کودک اطمینان بدهید که از هیچ کمکی به او دریغ نخواهید کرد.

توصیه‌هایی برای تعامل مؤثر با کودک آزاردیده

ـ از انکار بپرهیزید و آرامش خود را حفظ کنید. در وهله‌ی اول شایع‌ترین واکنش به خبر کودک‌آزاری انکار و ناباوری است. اما اگر ناباوری خود را ابراز کنید یا با انزجار و حیرت با مسأله برخورد کنید کودک می‌ترسد و دیگر به شما اعتماد نمی‌کند. هرچند دشوار، بهتر است به جای واکنش خونسردی خود را حفظ کنید و تا جای ممکن به او اطمینان و امنیت بدهید.

از او بازجویی نکنید

ـ اجازه بدهید کودک با زبان و به شیوه‌ی خودش برای شما داستان را تعریف کند. بهتر است او را سؤال‌پیچ نکنید و پس از اتمام صحبتش سؤالات تکمیلی نپرسید تا کلافه و گیج نشود و بتواند به‌مرور زمان داستان را کامل برایتان تعریف کند.

به کودک اطمینان بدهید که هیچ کار اشتباهی نکرده است

ـ بیان این واقعیت که کودک مورد آزار واقع شده برای او بسیار سخت و دردناک است. به او اطمینان بدهید که حرفش را جدی می‌گیرید و می‌دانید که در اتفاقاتی که برایتان ذکر کرده مقصر نیست.

امنیت حرف اول را می‌زند

ـ اگر احساس می‌کنید که دخالت شما امنیت شما یا کودک را به خطر می‌اندازد بهتر است از کارشناس کمک بگیرید. پس از دخالت اولیه‌ی کارشناسان شما می‌توانید نقش مؤثرتری در حمایت از کودک داشته باشید.

در تهران می‌توانید گزارش کودک‌آزاری را به اورژانس آسیب‌های اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ و انجمن یاری کودکان در معرض خطر با شماره تلفن ۸۸۲۷۳۲۹۱ ابلاغ کنید و از آنها کمک بگیرید.

درگاه اینترنتی انجمن یاری کودکان (صدای یارا):

www.irsprc.org/main/fa/units/executive/sedaye-yara

منابع

www.childabuse.org

www.safehorizon.org

www.dosomething.org

www.who.int

http://goo.gl/04bnjf

چهار کلید باز کردن قدرت ذهن 

http://goo.gl/kfVWYn

باید و نبایدهای طب جایگزین

سالومه ابطحی: دفترچه تلفن مریم بشارتی انباشته از شماره تلفن‌های پزشکان و درمانگران مختلف است.
 

نام پزشکان هومیوپات، متخصصان تغذیه آیورودای،متخصصان کایروپراکتی و فشار درمانی و شماره چند عطاری معتبر در شهر تهران و بازار بزرگ در دفترچه کوچک به چشم می خورد.مریم زن 62 ساله ای است که به درمانهای پزشکی رایج بی اعتقاد است و پاسخ مشکلات خود را در طب جایگزین می جوید.

پیشینه سرطان سینه و میگرن مزمن مشکلات جسمانی هستند که مریم با لبخند آنها را"یاران وفادار" خود می خواند.او می گوید:"30 سال است که میگرن دارم.بهترین پزشکان هم نتوانستند ذره ای حالم را بهتر کنند."به شیشه تیره رنگی روی پیشخوان آشپزخانه اش اشاره می کند و ادامه می دهد:"کاری که این جوشانده گیاهی برای سردرد من می کند بهترین داروهای شیمیایی ایرانی و خارجی نتوانسته اند برای من انجام دهند." او مجموعه بزرگی از شیشه ها و قوطی های رنگارنگ دارد که در گوشه پیشخوان آشپزخانه اش جا خشک کرده اند. و ادامه می دهد:"وقتی فهمیدم که سرطان سینه دارم و مجبور به مستکتومی شدم،از پزشکم خواستم که من را شیمی درمانی نکند.الان 8 سال گذشته و با وجود یکبار بازگشت سرطان من هنوز اینجا هستم و نفس می کشم.همه داروهای شیمیایی را دور ریختم و با این ها زنده ام."

این ها همان جوشانده های گیاهی آرامش بخش و روغن های ماساژ آیورودایی و داروهای هومیوپاتی هستند که در تحمل دردهای گاه و بیگاه و پیشرفت روند بهبودی به مریم کمک می کنند.این روزها بسیاری از کسانی که امید خود به روشهای متداول پزشکی را از دست داده اند به چنین شیوه هایی روی می آوردند.آنها بیماری های روحی و یا جسمی ای دارند که با علم پزشکی روز قابل درمان نیستند و یا طول درمان دراز مدتی دارند؛بنابراین برای تسریع روند درمان یا تخفیف علائم بیماری و یا حتی درمان کامل روشهای جایگزین و یا مکملی را در کنار طب پزشکی می جویند.

امروزه در ایران هومیوپاتی جایگاه خوبی در میان شیوه های مکمل پزشکی بازکرده است. طب سنتی ایرانی،طب گیاهی ،کایروپراکتی و فشار درمانی و ماساژتراپی و آیورودا هم در رده های بعدی قرار دارند.

شاید تا 15 سال پیش و قبل از ورود هومیوپاتی به ایران ،حجامت و دکترهای گیاهی و سنتی- آنطور که معروف هستند- تنها منابع طب مکمل ایرانی ها بودند.اما روند گرایش مردم به شیوه های مکمل درمان پزشکی پس از ورود هومیوپاتی به ایران و نیز انتشار کتابهایی درباره تغذیه آیورودایی و فشار درمانی و منابع مشابه آن پیوسته روند تساعدی داشته است.

دکتر امیرحسین طباطبایی، پزشک عمومی می گوید:"چندین سال است که تمایل مردم به دوری از داروهای شیمیایی و صنعتی باعث گسترش تمایل آنها به استفاده از داروها و درمان هایی با منشا طبیعی شده است.دولت هم حمایت زیادی از کارخانه های داروسازی در جهت تولید داروهایی با منشاء گیاهی کرده است.امروز شما در یک داروخانه حق انتخاب بین شربت سینه کاملا گیاهی و یا شیمیایی را دارید.و حتی بسیاری از پزشکان ترجیح می دهند نمونه گیاهی را نسخه کنند."

یکی از مشتریان همیشگی عطاری ای در شمال تهران از تاثیر "معجزه آسای" قطره های گیاهی ای مثل قطره زیره در کاهش اشتها و وزن سخن می گوید.او موفق شده است که با استفاده مداوم از چای آرامبخش گیاهی به همراه قطره عصاره زیره و شوید، کاهش اشتهای چشمگیری را تجربه کند .او تاثیر این معجون های گیاهی را در کاهش وزن 10 کیلویی و کاهش کلسترول خون ظرف 6 ماه استفاده توصیف می کند.مریم هم مشتری پر و پا قرص گل گاو زبان و سنبل طیب است که تنش های روزمره او را در یک فنجان جوشانده داغ خلاصه و درمان می کنند.

اما تمام کسانی که از طب جایگزین و مکمل بهره گرفته اند از نتیجه کار راضی نیستند."گزینه خطرناک" اصطلاحی است که سمیه بیگی،30 ساله، برای تشریح جایگزینی پزشکی علمی با هومیوپاتی استفاده می کند.او می گوید:"به نظر من علم هومیوپاتی در ایران هنوز به اندازه بعضی دیگر از کشورهای دنیا جانیفتاده است."او که به واسطه درمان نامناسب با هومیوپاتی دچار آلرژی پوستی شدید شده است ادامه می دهد:"پزشک هومیوپات داده هایش را از شما می گیرد.این شیوه مثل پزشکی ابزار رادیولوژی و ام آر آی ندارد و به نظر می رسد که مبنای تشخیص پزشک بیشتر بر اساس گفتگو و شناخت از مریض باشد.البته بسیاری از پزشکان هومیوپات هم هستند که با تشخیص صحیح درمان های فوق العاده ای انجام می دهند.اما در مورد من اینطور نبوده است."

این روزها بعضی از پزشکان به بیمارانشان توصیه می کنند که در کنار درمان متعارف پزشکی از طب مکمل یا سنتی هم استفاده کنند.مثل پزشکانی که در کنار رژیم های غذایی از طب سوزنی هم استفاده می کنند؛یا بعضی از پزشکان که در کنار شیمی درمانی بیمار را به استفاده از هومیوپاتی برای تخفیف عوارش شیمی درمانی ترغیب می کنند.حتی علم تغذیه آیورودا هم این روزها در مطب برخی از متخصصان تغذیه جایی برای خود باز کرده است.

اما پرسش این است که آیا این روشها و داروها می توانند جایگزین درمانهای متعارف پزشکی باشند؟

دکتر طبابائی معتقد است که تاثیر این روشها را به هیچ عنوان نمی توان رد کرد و می گوید:"البته تمامی این روش ها موثرند.در ایران طب سنتی پیشینه ای بیش از 1000 سال دارد و نتایج آن هم اثبات شده است.دیگر روش ها هم به همین ترتیب می توانند مفید باشند اما نباید فراموش کنیم که هنوز هیچ کدام از این روش ها نمی توانند به عنوان یک طب مستقل مطرح شوند." او علم پزشکی متعارف را استاندارد شده می خواند و ادامه می دهد:"داروهای شیمیایی و روشهای پزشکی رایج برای مدتها آزمایش می شوند.عملی و علمی بودن آنها ثابت شده است .اما در مورد روش های مکمل و بعضا جایگزین چنین حوزه تحقیقاتی وسیعی موجود نیست.بنابراین بهتر است در جایی که طب پزشکی مدرن کارایی لازم را ندارد و یا با استفاده از روشهای مکمل می توان تاثیر درمانهای متعارف را تقویت کرد،از این نوع درمانها استفاده شود."

در ایران رجوع محققان و داروسازان به ریشه های طب سنتی ایرانی در سال های اخیر بیشتر شده است.تا جایی که از سال 1379 طب سنتی در کنار پزشکی مدرن در دانشگاه پزشکی شاهد تدریس می شود.دانشگاه تهران هم چند سالی است که دوره های هومیوپاتی برای علاقه مندان واجد شرایط برگزار می کند.این بدین معنی است که با رشد آگاهی های مردم تلاش های آکادمیک هم برای استاندارد کردن و نظارت بر آموزش های اینچنینی صورت می گیرد.

مریم بشارت از رشد این روند بسیار خوشحال است و می گوید:" من دوست دارم تجربه مثبت خودم را با بقیه سهیم شوم.معتقدم که روشی که پیش گرفته ام در کنار اینکه طبیعی و سالم است طول عمر من را بدون استفاده از شیمی درمانی تا سالها تضمین می کند."